Ποίηση είναι εκείνη η γλαυκή και ασίγαστη φλόγα
που μαίνεται μέσα μας και σμίγει ενίοτε με την έντονη κι εναργής επιθυμία να
σπάσουμε κάθε τι που μας κρατάει όμηρους στο μηδέν και στο τίποτα, σε μια
αισχρή και άχαρη επανάληψη των ίδιων πληκτικών πραγμάτων που δεν έχουν καμιά
απολύτως σχέση με τη ζωή.
Που μας καλεί σε μετωπική σύγκρουση με κάθε τι που παραλύει κάθε δημιουργική
δύναμη που εκδηλώνεται με την τέχνη, τον έρωτα, την επικοινωνία, την απλή και
συνάμα πολύμορφη εκείνη ζωή που στο βάθος, στο πλάτος, στο εύρος της συναντάμε
το χαμόγελο, τη χαρά, τη μελωδία, την αστροφεγγιά.
Το καθαρό βλέμμα και το ανάλαφρο άγγιγμα που διεγείρει, εξεγείρει κι εξυψώνει.
Που μας απελευθερώνει από το μουντό και αναίσχυντο μικροαστικό μας εγώ..
Τάκης Τσαντήλας
