Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2021

Απελευθερωτική ανυπακοή

Όσο το γκρίζο και το καταθλιπτικό θα μας το πλασάρουν για φωτεινό και πολύχρωμο, τόσο η βαρβαρότητα θα ασελγεί πάνω στο σώμα της ελευθερίας, της αμφισβήτησης, της νιότης, της ζωής.
Έτσι κι αλλιώς αντιρρησίες είμαστε, της υποταγής και της τάξης.
Με την απελευθερωτική αυτή ανυπακοή προχωρούμε εν μέσω νεφών κρατώντας καθαρή την ψυχή μας και πετώντας τους χαρταετούς των ονείρων μας ψηλά, όσο πιο ψηλά γίνεται.



Τάκης Τσαντήλας




Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2021

Δημιουργική ανύψωση

Η δημιουργική ανύψωση έχει να κάνει με το πως συνομιλείς με τον εαυτό σου. Κατά πόσο δηλαδή τον ψάχνεις, τον αναγνωρίζεις, τον ψηλαφίζεις, τον κριτικάρεις, τον αποδέχεσαι. 
Μέσα από την αυτοεκτίμηση και τον αυτοσεβασμό περνάει η εκτίμηση, ο σεβασμός, η αγάπη μας για τους άλλους. Οικείους μας, ξένους, διαφορετικούς. 
Το φως δεν είναι κάτι ασαφές κι απροσδιόριστο. Είναι αυτό που φωτίζει και τις πιο κρυφές χαραμάδες του νου. Που επωάζει άνθη και ποιήματα. 
Που διεγείρει των αιώνων τα πάθη. 


Τάκης Τσαντήλας 




Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2020

Η εξέγερση των συναισθημάτων

Ανάλογα πόσο μακριά σαϊτεύει το βλέμμα μας ο ουρανός δείχνει μικρός ή απέραντος. Και η απελευθέρωση από τα δεσμά της σιωπής περνάει μέσα από την εξέγερση των συναισθημάτων. 
Το φως είναι αγάπη έτσι κι αλλιώς. Είναι σαν τ' ακριβά νυχτολούλουδα που ενόσω αυτά ευωδιάζουν τα μικρά ακανθάκια τους ψηλαφούν τις πληγές μας. Τούτο ίσως πονάει ενίοτε. Μα πως αλλιώς να αισθανθείς την ομορφιά των ανθών στο σκοτάδι; 
Ας ανάψουμε όλα τα άστρα εντός μας λοιπόν κι ας αφεθούμε στο υπέροχο όλο του φωτός και του λόγου. 


Τάκης Τσαντήλας 



Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2020

Καταφύγιο

Βαθιά η ομίχλη των καιρών που διανύουμε. 
Πνίγει ανάσες, αφυδατώνει συναισθήματα, αδρανοποιεί αντανακλαστικά. 
Η ποίηση είναι ανάγκη, είναι διέξοδος, είναι πλάνη και ρήξη συνάμα. 
Είναι απόδραση απ’ τη φθορά και τη συνήθεια. 
Ιχνηλατεί σκιές, αναδιφεί πληγές, αγκαλιάζει τα έρημα. 
Στέκεται σύντροφος στις μοναξιές, στις ηδονές, στις καταδύσεις μας. 
Στους σφυγμούς και στους χτύπους μας. 


Τάκης Τσαντήλας 



Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2020

Επιλογές

Οι επιλογές που κάνουμε ή δεν κάνουμε κατά την περπατησιά της ζωής καθορίζουν και την εξέλιξη των πραγμάτων (μας) στο εδώ και στο τώρα, στο μαζί και στο αύριο κι αποτυπώνονται ευκρινώς στο βήμα, στο βλέμμα, στο μέσα μας.
Η ζωή προχωράει έτσι κι αλλιώς και ο καθένας από μας γίνεται εν τέλει, συνειδητά ή ασυνείδητα, ο Προκρούστης ή η Ιθάκη του εαυτού του.


Τάκης Τσαντήλας 




Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2020

Με την λάμψη των άστρων

Με την αμνησίκακη αύρα της μνήμης να μας αγκαλιάζει ανάλαφρα γυρίζουμε τις πλάτες μας στο μέλλον της βαρβαρότητας, προτάσσοντας το γεμάτο με χρώματα μέλλον που φέγγει. 
Με την λάμψη των άστρων και των πάντερπνων νοημάτων. 


Τάκης Τσαντήλας 



Δευτέρα 17 Αυγούστου 2020

Κάθοδος

Η κάθοδος στο βαθύ μέσα μας είναι η μακρά πορεία της αναζήτησης του άγνωστου εαυτού μας. 
Η απεξάρτησή μας από το τοξικό εγώ, η γνώση, η σοφία, η επίγνωση για το εφήμερο των πραγμάτων. 
Η συνειδητοποίηση πώς μόνο η ενδυνάμωση της σχέσης μας με το πρόδηλον φως καθίσταται ικανή να μας δώσει την δέουσα όραση για να μας δούμε, να μας βρούμε, να μας γνωρίσουμε. 


Τάκης Τσαντήλας 



Τρίτη 21 Ιουλίου 2020

Ευκρινώς κι ολογράφως

Τόσο δύσκολο μα και τόσο απλό να κοινωνείς με την ποίηση όσο να υπερβείς τα εφήμερα αναζητώντας εσένα μέσα στις συμπληγάδες της προσμονής και της θύμησης. 
Η αθωότητα δεν είναι τίποτα άλλο παρά η αλήθεια γυμνή κι αφτιασίδωτη. 
Να την αναζητάς, να την ανιχνεύεις, να την φτάνεις, να την αγγίζεις. 
Να μην διανοηθείς ποτέ όμως πως την κατέχεις. 
Την ευμένεια των θεών, των θνητών και ανέμων δεν την ικετεύεις. 
Την δικαιούσαι ως αγάπη και φως. 
Φτάνει να σπέρνεις ανθούς στα φορτία σου. 
Κι ας λυγίζεις ενίοτε.. 


Τάκης Τσαντήλας 



Πέμπτη 11 Ιουνίου 2020

Στ’ αχνάρια του άγνωστου μέσα μας

Η γνωριμία μας με το βαθύτερο εσωτερικό μέσα μας είναι πόθος, είναι στόχος, είναι πορεία αέναη. Είναι η προσέγγισή μας στο έκπαγλο φως της ψαγμένης σοφίας. Συνειδητή, συνεπής και τεθλασμένη πορεία κόντρα σε θύελλες και καιρούς αιμοβόρους.
Με ανοιχτή ακοή, με ευρύχωρη σκέψη και με οξύνοια όραση. 



Τάκης Τσαντήλας 



Τετάρτη 20 Μαΐου 2020

Αναστοχασμός

Ποίηση είναι εκείνη η γλαυκή και ασίγαστη φλόγα που μαίνεται μέσα μας και σμίγει ενίοτε με την έντονη κι εναργής επιθυμία να σπάσουμε κάθε τι που μας κρατάει όμηρους στο μηδέν και στο τίποτα, σε μια αισχρή και άχαρη επανάληψη των ίδιων πληκτικών πραγμάτων που δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με τη ζωή. 
Που μας καλεί σε μετωπική σύγκρουση με κάθε τι που παραλύει κάθε δημιουργική δύναμη που εκδηλώνεται με την τέχνη, τον έρωτα, την επικοινωνία, την απλή και συνάμα πολύμορφη εκείνη ζωή που στο βάθος, στο πλάτος, στο εύρος της συναντάμε το χαμόγελο, τη χαρά, τη μελωδία, την αστροφεγγιά. 
Το καθαρό βλέμμα και το ανάλαφρο άγγιγμα που διεγείρει, εξεγείρει κι εξυψώνει. 
Που μας απελευθερώνει από το μουντό και αναίσχυντο μικροαστικό μας εγώ.. 


Τάκης Τσαντήλας
  



Πέμπτη 16 Απριλίου 2020

Το ανθάκι της ουτοπίας

Ανάμεσα στην ερμητική σιωπή και στην ακατάσχετη φλυαρία υπάρχει ο δημιουργικός λόγος. Ο ποιητικός λόγος. 
Ανάμεσα στην δυσφορία του καύσωνα και στην μελαγχολία της συννεφιάς υπάρχει το εαρινό γλυκοχάραμα. Με ό,τι αυτό συμβολίζει και σηματοδοτεί. 
Η μελαγχολικά αισιόδοξη ματιά του εμείς που τα διεκδικούμε και τα θέλουμε όλα. Ποτίζοντας με συνέπεια το ανθάκι της ουτοπίας.


Τάκης Τσαντήλας



Τετάρτη 11 Μαρτίου 2020

Πληρότητα

Η αληθινή ζωή 
δεν εδράζεται στα εφήμερα 
αλλά σε μια πληρότητα μέσα μας 
που μας γεμίζει 
και μας γαληνεύει. 


Τάκης Τσαντήλας 



Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2020

Ανάγνωση (Σεπτά κι ανερυθρίαστα)

Οι λέξεις μας γέννηση, οι λέξεις μας έρωτας, οι λέξεις μας θάνατος. 
Με το δικό τους φορτίο, το δικό τους χρώμα το δικό τους ερέθισμα, όπου ανάλογα με το πώς τις αγγίζουμε μπορούν να μας απογειώσουν ή να μας καταβυθίσουν. 
Άλλοτε νωρίς άλλοτε αργά οι λέξεις φτάνουν πάντοτε στο ερημοκλήσι της ψυχής μέσα από ένα πλήθος αιτιών, αφορμών, αναγκών και προ(σ)κλήσεων. 
Ο τρόπος δε που οφείλουμε να τις προβάλουμε δεν μπορεί να είναι άλλος παρά ωσάν να γνωρίζουμε βαθιά, βαθύτατα πως δεν μας ανήκουν.
Γενναιόδωρα πάντα κι απερίφραστα. 
Ως σεπτά κι ανερυθρίαστα ποιήματα. 


Τάκης Τσαντήλας 




Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2020

Η διαύγεια των φωτισμένων δακρύων (Της ροής και της τέφρας)

Πάνω απ’ το σκοτάδι είναι ο λόγος 
Τα άνθη της ροής και της τέφρας 
Η αγάπη που δεν χάθηκε 
Η διαύγεια των φωτισμένων δακρύων. 


Τάκης Τσαντήλας 




Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2019

Οδός μοναξιάς

Οδός μοναξιάς δεν υφίσταται. 
Υφίσταται μόνο η εγωκεντρική και ανεξήγητη ενίοτε επιμονή μας να υψώνουμε τείχη τριγύρω μας, αποδιώχνοντας έτσι τον αέρα, το λόγο, το φως. 
Η εμμονή μας να μη θέλουμε να συνομιλήσουμε με το αυτονόητο και να μην τολμούμε να δούμε το προφανές. 


Τάκης Τσαντήλας 



Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2019

Η ποίηση των πραγμάτων

Δεν αρκούν οι λέξεις για την αγάπη. 
Χρειάζεται να δηλώνεται κι έμπρακτα. 
Μ' εκείνα τα ανάλαφρα αγγίσματα που ψηλώνουν το μπόι της, έτσι που να βλέπεις, να νιώθεις, να πράττεις αλλιώς. 
Είναι η έμφαση στα μικρά και ασήμαντα που τα κάνει μεγάλα κι ευφρόσυνα. 
Η ποίηση των πραγμάτων, η μουσική των θαυμάτων, η χορογραφία ηδονών κι αισθήσεων. 
Ο καταιγισμός φωτός απέναντι στο τίποτα που τόσο βάναυσα μας περιβάλλει. 


Τάκης Τσαντήλας 



Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2019

Γνωσιακός πλούτος

Ο γνωσιακός πλούτος κρύβεται στα απλά και απέριττα. 
Στα λιτά κι ουσιώδη. 
Στη στάση και θέση ζωής που μας εμβολιάζει με ανάσες στιλπνές, ζωτικές, ανατάσιμες. 
Η προσέγγιση μας στο φως προϋποθέτει βεβαίως καλή όραση. 
Ωστόσο, δεν αρκεί να βλέπεις απλά με το μάτι, πρέπει να δύνασαι να βλέπεις και μεσ' απ' αυτό. 


Τάκης Τσαντήλας 



Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2019

Η διεκδίκηση του αυτονόητου

"Σημασία έχει να είσαι Άνθρωπός". 
Να παραμένεις Άνθρωπος. 
Να διεκδικείς κάθε φορά τον αυτονόητο ανθρωπισμό σου ως πυρά ακάθιστη που αναδίδει αγάπη κι ελπίδα απέναντι στη σιωπή και το φόβο. 
Να κατανοείς τους καιρούς όχι με παθητική στωικότητα αλλά με δημιουργική ανυπακοή κι αμφισβήτηση. 
Να κεντρίζεις την ιστορία με θύμησες από το μέλλον. 
Να μην φτάσεις ποτέ στο σημείο να πεις: "Προσπαθώντας να αλλάξω τον κόσμο ποδοπάτησα τον διπλανό μου". 
Να λες, σ' αγαπάω και να το εννοείς


Τάκης Τσαντήλας 



Κυριακή 11 Αυγούστου 2019

Δημιουργική αρετή

Η υποταγή είναι η βαθιά περιφρόνηση του ανθρώπου προς το πάθος, το λάθος, τα ποιήματα. Η ακινησία που στερεί απ' τα θαύματα την πραγμάτωσή τους.
Και ναι! Η δημιουργική ανυπακοή και η ενεργητική αντίσταση είναι η ύψιστη αρετή απέναντι στη σύληση των ονείρων (μας). 


Τάκης Τσαντήλας 



Τετάρτη 24 Ιουλίου 2019

Να γαληνεύεις σαν βροχή

"Μην αφήνεις αυτό που σε «τρώει» να χορτάσει".
Να διεκδικείς τη στιγμή, την κάθε στιγμή ως να είναι η τελευταία.
Με ψυχραιμία, με σύνεση μα και με αποφασιστικότητα.
Να ορίζεις τα θέλω σου όπως προστάζει ο νους, η ψυχή και το σώμα.
Να ανυψώνεσαι σαν φως, να εξεγείρεσαι σαν φλόγα, να ανασαίνεις σαν άνεμος, να γαληνεύεις σαν βροχή. 
Ο λόγος, το βλέμμα, το φιλί και το χάδι είναι ο καθρέφτης του καθενός/καθεμιάς μας.
Ο τρόπος δε που τα εκφράζουμε, αποτυπώνει και το μέγεθος, το βάθος, το εύρος της αγάπης που τρέφουμε για εμάς, για τους άλλους, για τα πράγματα, για τη ζωή. 


Τάκης Τσαντήλας 



Δευτέρα 17 Ιουνίου 2019

Η μουσική των χρωμάτων

Η περπατησιά της ζωής δεν είναι μονοδιάστατη. 
Κυλά ακανόνιστα με βήματα και με κύματα. 
Με φόντο τη μνήμη, την αίσθηση και την παραίσθηση. 
Την ευαισθησία, την άποψη, την συναισθηματική φόρτιση. 
Ανταμώνει συχνά με τη διάπυρη επιθυμία και την προσμονή της αυγής που θα φωτίσει και θ' αλλάξει τον κόσμο. 
Με την πλάνη μας - γοητευτική και επίμονη - πως η έφοδος στον ουρανό των ονείρων μας είναι εφικτή εδώ και τώρα. 
Με την ποίηση των θαυμάτων και την μουσική των χρωμάτων. 


Τάκης Τσαντήλας 






Τρίτη 14 Μαΐου 2019

Κατανυκτικά

Το φως αναπλάθεται κάθε φορά μέσα μας. Όσο εμείς ξεμακραίνουμε τόσο αυτό πλησιάζει. Περνώντας μέσ' απ' την πύλη της νύχτας μας. 
Αθόρυβα, μυστικά, κατανυκτικά. 
Με τον λόγο απέκδυτο και τη μνήμη παρούσα. 


Τάκης Τσαντήλας 



Πέμπτη 11 Απριλίου 2019

Επιστροφή

Ακόμα κι αν κάποιο αδέξιο χέρι μας σπρώξει με ορμή στο γκρεμό, εμείς οφείλουμε να νικήσουμε το νόμο της βαρύτητας, να αναστρέψουμε την καθοδική και θανατηφόρα πορεία μας και με έφοδο προς το φως να επιστρέψουμε περιχαρείς στη ζωή. 
Έτσι θαρρώ πως ορίζεται το πάθος μας προς αυτή. 


Τάκης Τσαντήλας 



Σάββατο 9 Μαρτίου 2019

Το διάφανο του φωτός και του αέρα

Όταν η αλήθεια απογυμνώνεται μπροστά στον καθρέφτη του νου μας, τότε και η σιωπή πρέπει να αποτυπώνεται ανάλογα και να εναρμονίζεται με την γυμνή μας αλήθεια. 
Οι λέξεις είναι σαν αναπάντεχα κύματα. Πότε μας θάλπουν και πότε μας πνίγουν. Και το σκοτάδι μας βοηθά να αισθανθούμε και να εκτιμήσουμε το διάφανο του φωτός και του αέρα. 
Εκεί που ενεδρεύει το άφθαρτο, το αδιόρατο, το αναδυόμενο. 


Τάκης Τσαντήλας 


Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2019

Συγκατοίκηση με την ποίηση

Είναι ευλογία να προσφέρουμε στον πλησίον μας το πρόθυμο χέρι μας, τον παυσίλυπο λόγο μας, την απερίφραχτη αγκαλιά μας. 
Να λοιπόν ένας πρόδηλος λόγος γιατί πρέπει να είμαστε ευμενείς με την ποίηση. Να συνάπτουμε σχέσεις ουσίας μαζί της με συχνούς περιπάτους σε γιαλούς κι αστροφέγγαρα. 
Γιατί η παρέα μαζί της, η αρραγής συγκατοίκηση είναι σπονδή κι ευωδία. Είναι γροθιά στα εδραία και χάδι στ' ανέστια. 
Είναι άλμα πάνω από εμάς για να βρούμε εμάς. 


Τάκης Τσαντήλας